To aromatyczne danie zapisuje się moim jadłospisie raz do roku, kiedy pigwa pojawia się końcem października lub początkiem listopada. A są dostępne nawet w styczniu. Wybieram wtedy duże owoce pigwy gruszkowej, tylko ta odmiana pigwy nadaje się do tego przepisu.
Ten przepis to mój ulubiony z książki Ottolenghiego "Jerozolima". Jakiś czas temu przygotowywałam pigwę w ten sposób z mieszanym mięsem, w oryginale jest to jagnięcina. Ale jak najbardziej wołowina nadaję się do faszerowania pigwy.
Warto spróbować choćby raz w roku i delektować się tym smakiem, gdyż jest naprawdę wyjątkowy.
3-4 duże pigwy
500 g mielonej wołowiny (kark wołowy lub udziec)
2 ząbki czosnku
2 średnie cebule
40 g świeżej kolendry
2 łyżeczki startego lub posiekanego imbiru
1 łyżeczka mielonego ziela angielskiego
50 g tartej bułki
2 jaja r. M
1/2 cytryny
łyżeczka kardamonu
2 łyżki melasy z granatów
500 ml bulionu drobiowego
pestki z połowy granatu
2 łyżki cukry trzcinowego
sól
pieprz czarny
chilli świeże lub suszone z młynka
Mięso włóż do miski i wymieszaj z przeciśniętym przez praskę czosnkiem, posiekaną połową cebuli, połowa kolendry, kardamonem, zielem angielskim, jajkami, bułką tartą oraz chilli (dodaj tyle ile uważasz za słuszne, od Ciebie zależy ostrość). Na koniec dodaj sól i pieprz. Dobrze wymieszaj ręki, zafoliuj i odstaw do lodówki na minimum 2 godziny.
W tym czasie obierz pigwę, przekrój na pół i wydrąż środek, zostawiając 1,5 cm brzeg.
Do dużej miski nalej zimnej wody, dodaj sok z połowy cytryny i odstaw.
Wydrążony miąższ drobno posiekaj, wymieszaj z pozostałą cebulą, cukrem, melasą i łyżką soku z cytryny. Całość lekko przesmaż na głębokiej patelni, ułóż nadziane pigwy farszem do góry i zalej bulionem. Przykryj patelnię i duś przez 30 minut. Na koniec pigwa powinna być miękka, a sos gęsty.
Pigwy podawaj posypane pestkami granatu i posiekaną kolendrą. Idealnie smakuje też z ryżem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz